Na Warmii, na terytorium historycznej Bracji, leży Bisztynek, w którym mieści się bardzo szczególny obiekt sakralny z końca XIV wieku. Kościół parafialny pw. św. Macieja słynie z prawdziwych cudów i to nie tylko tych architektonicznych. Od wieków przekazywana jest w nim pamięć o cudownym wydarzeniu, które miało miejsce podczas konsekracji świątyni ok.1400 r.
Kronikarz, burmistrz lidzbarski Marcin Österreich, napisał: „kiedy kapłan w dzień, w którym Biskup poświęcił kościół celebrował Mszę Świętą to podczas podniesienia poczuł spływającą na ręce z konsekrowanej Hostii krew, dlatego ołtarz ten nazwano, ołtarzem Przenajdroższej Krwi Pana Jezusa, a przy nim działy się liczne cuda”.
Od roku 1565 wzmianka o tym niezwykłym wydarzeniu zawarta została w zapiskach wizytacyjnych. Do parafii zaczęło również przybywać wielu pielgrzymów. Całe życie miejskie i wiejskie toczyło się wokół kościoła. W 1798 roku do parafii należały miejscowości: Bisztynek, Troszkowo, Dąbrowa, Kokoszewo i folwark Sękity. Istniała również szkoła parafialna.
W 1770 roku w kościele wybuchł pożar, niszcząc dużą część budynku, która wymusiła na architektach znaczącą przebudowę. Pierwotnie gotycki obiekt zyskał barokowy charakter. Dobudowano nawę południową, całość przedłużono o trzy przęsła w kierunku wschodnim i ujednolicono elewację budowli. Bardziej ozdobny wygląd otrzymała jedynie fasada kościoła, którą zaprojektował miejscowy architekt Ernest Mazur. Świątynię konsekrował 5 sierpnia 1781 roku biskup Karol Hohenzollern w obecności biskupa Ignacego Krasickiego.
Obecnie świątynia jest trójnawową halą o ośmiu przęsłach w stylu późnego baroku o kubaturze ok. 21 tys. m3. Ołtarz główny jest w stylu rokokowym, a wykonany został przez Chrystiana Bernarda Schmidta z Reszla. Dziełem tego samego artysty są ołtarze boczne kończące nawę południową i północną oraz ołtarze boczne przy czwartej parze filarów. W kościele znajduje się gotycka rzeźba Madonny z Dzieciątkiem z II połowy XIV wieku. W ścianie północnej kościoła znajduje się kamienna tablica z herbem biskupa Szembeka z datą 1739. Z obrazów w kościele na uwagę zasługuje portret Ignacego Krasickiego oraz dziewięć obrazów Apostołów. Ozdobą obejścia kościelnego są rzeźby postaci naturalnej wielkości dwunastu Apostołów ustawione na otaczającym kościół murze. Te cuda architektury i sztuki sakralnej są dostępne dla zwiedzających, a progi kościoła otwarte dla każdego strudzonego drogą pielgrzyma.
