Kaszubszczyzna to obszar charakteryzujący się najbardziej zróżnicowaną rzeźbą terenu w Polsce. Piękno i zróżnicowanie tych terenów to efekt obecności piaszczystych plaż, zielonych lasów, malowniczych pagórków oraz czystych jezior. Sami Kaszubi również wyróżniają się na tle reszty kraju ze względu na swą odrębność językową oraz kulturę. Historia tytułowej krainy i losy miejscowej ludności są utkane z wielu legend oraz baśni. Minione stulecie zostało jednak dostatecznie udokumentowane przez historyków. Dzięki wielu publikacjom i archiwalnym fotografiom wiemy jak wyglądali Kaszubi, czym się zajmowali oraz jak spędzali swój wolny czas.
Głównym zajęciem ludności kaszubskiej na przestrzeni epok było rybołówstwo oraz rolnictwo. Kaszubi znakomicie odnajdowali się w pracach artystycznych – po dziś słyną z wyjątkowego haftu kaszubskiego oraz unikalnej ceramiki. Z przekazów historycznych wiemy również, że uwielbiali oni spędzać swój wolny czas na tańcu i śpiewach. Popularnym tańcem był tzw. szewc, który wiązał się z konkretnymi przyśpiewkami. Mniej spopularyzowanym, a bardzo ciekawym zajęciem było na tych terenach rzeźbiarstwo. Kaszubi specjalizowali się z rzeźbach z drewna. Oto kilka zdjęć z Narodowego Archiwum Cyfrowego, które zostały wykonane w latach 20. oraz 30. Archiwalne fotografie są sytuacyjne i ukazują codzienne życie Kaszubów.
